Quae similitudo in genere etiam humano apparet.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Refert tamen, quo modo. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Equidem, sed audistine modo de Carneade? Bonum valitudo: miser morbus. Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Bork

Cur iustitia laudatur?: Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse?
Scaevolam M.: Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
A mene tu?: Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.
Recte, inquit, intellegis.: Sed plane dicit quod intellegit.

Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Sed hoc sane concedamus. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.

Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.

Falli igitur possumus.

Quid paulo ante, inquit, dixerim nonne meministi, cum omnis
dolor detractus esset, variari, non augeri voluptatem?

Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.
De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari.
Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;

Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?
Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.
Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum.
Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam.
Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.
Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus?

Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Quorum altera prosunt, nocent altera. Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Nulla erit controversia.